این اقتصاددان گریزی هم به بودجه زد و گفت: درآمد دولت در ۱۲ ماه  گذشته از محل فروش نفت و گاز و برق و کلان انرژی که عمده درآمد دولت به حساب می آید حدود ۱۲ میلیارد دلار بوده است و این عدد به ما می گوید که دولت دیگر بودجه لازم برای تزریق در تهران و دیگر کلانشهرها را ندارد.  به زبان ساده دولت با صدور نفت، پول آن را بین تهران و اصفهان و تبریز وو دیگر کلانشهرها توزیع می کرد و مردم هم با این پول ها خرید می کردند و الان دیگر این پول وجود ندارد و همین باعث رکود شده است. بنابراین می توان گفت که الان زندگی و فعالیت در روستاهایی که آب دارند به صرفه است سود را روستائیانی می برند که آب کافی دارند و در حال حاضر، مهاجرت به تهران از روستاها غیر اقتصادی شده و من به شما می گویم که بنزسواران آینده ایران کشاورزان هستند و برای راستی آزمایی این گزاره، کافی است که حساب شعب بانک هایی که در این روستاهای دارای آب هستند را رصد کنید.

محمدحسین ادیب با اشاره به آمار وجود تقریباً ۶ میلیون ایرانی در خارج از کشور که به نحوی با وجود دارد با داخل ایران فعالیت اقتصادی دارند گفت: این افراد در چهل سال گذشته سود خوبی از فعالیت های اقتصادی خود برده اند و با این افزایش نزخ دلار تقریباً تمام سودی که در این چهل سال برده بودند از آنها پس گرفته شد و همین فرمول درباره بیش از 3 میلیون تبعه یکی از کشورهای همسایه که در ایران کار می کردند و درآمد خود را به کشور مقصد میفرستادند هم اتفاق افتاد. البته این دو دسته مجبور شدند دارایی های خود را از کشور خارج کنند که همین موضوع هم بر قیمت ارز به اندازه وزن خود تاثیرگذار بود.

وی خطاب به مهمانان حاضر در رویداد نبض مهندسی مجددا به وضعیت ساخت و ساز در تهران پرداخت و گفت: با توجه به اینکه دیگر یارانه ای از طریق صنایع فولاد و پتروشیمی و سیمان به بخش ساختمان تزریق نمی شود و دولت هم با درآمد 12 میلیارد دلاری حاصل از فروش نفت و گاز نمی تواند به تهران 14 میلیون نفری( تهران و کرج) پول تزریق کند من به شما می گویم که دیگر مهاجرت به تهران غیر اقتصادی شده و اصلاً نیازی نیست که در تهران ساختمان جدید ساخته شود بلکه باید مثل لندن خانه های موجود را بازسازی کرد. اما آمارها به ما می گوید که  در ماه گذشته آپارتمان های بالای ۱۵۰ متر در تهران ۲۶ فقره فروش رفته، آپارتمان بالای ۲۰۰ متر، ۱۴ فروش رفته و در کل ۷۳۰۰ فقره فروش واحد در تهران داشته ایم و در کل کشور هم سالی یک میلیون و ۶۰۰ هزار واحد مسکونی معامله می شود پس می توان گفت که در بازار مسکن تهران رکود حاکم است. البته برخی رسانه ها بر اساس قیمت این ۷۳۰۰ واحد به فروش رفته در تهران، میانگین قیمت مسکن در ایران را برآورد می کنند که عدد نادقیقی است چرا که یک سبد 7300 تایی نمی تواند برای یک سبد یک میلیون و 600 هزارتایی میانگین بدهد. پس اگر می خواهید در بازار باقی بمانید باید تغییر کنید.

ادیب با اشاره به تحولات تکنولوژیکی جهانی با ذکر دو مثال گفت: تمدن جدیدی در دنیا در راه است که به آن تمدن موج پنجم می گویند که یک مثال آن اینترنت ماهواره‌ای است که نیازی به کابل کشی زمینی و عبور از کف اقیانوس ندارد و مثال دوم هم ماشین برقی تسلا با حدوداً 30 الی ۴۰ قطعه است که در مقابل ماشین های بنزینی با بیش از 1000 قطعه از وزن کمتر و مصرف انرژی بسیار اندکی برخوردار است و این دو مثال از نمودهای تکنولوژی موج پنجمی هستند که طی ۵ سال آینده در دنیا مستقر می شوند و تعریف کلی آن سبک سازی است. پس تکنولوژی ماقبل موج چهارم در جهان غیر اقتصادی است و اینکه ما با تکنولوژی موج دومی و نهایت سوم در ایران ساختمان بسازیم و انتظار فروش هم داشته باشیم غیرممکن است و خیلی صریح می گویم که صنعت ساختمان در ایران به بن بست رسیده و البته این بحران، مقوله بدی نیست چرا که بحران یعنی راه حل، یعنیدیگر نمی توانیم به روش سابق کار کنیم و باید تغییر کنیم.

وی با اشاره به ورود شرکت های صنعتی ساز در دوران اصلاحات در کشور گفت: در آن زمان، شرکت های زیادی در صنعتی سازی مسکن سرمایه‌گذاری کردند و کارخانه های فراوانی مصالح نوین ساختمانی تولید کردند که دیگر به روش سنتی نسازند اما حدود۹۰ درصد ورشکسته شدند چون کل اقتصاد باید همگام با هم پیش برود و شرایط اقتصادی در آن زمان مهیای این تکنولوژی ها نبود چرا که مثلا با انرژی ارزان آن موقع نیاز به صنعتی سازی اجبار و ضرورت نبود اما در حال حاضر جامعه مجبور است به سراغ کالاهای جایگزین برود و صنعت ساختمان هم باید کالای جایگزین به مخاطبان ارائه دهد. اختیار تغییر با شماست اینکه بخواهید با تکنولوژی موج دومی ساختمان بتنی بسازید که یارانه فولاد و سیمان هم به شما تعلق نمی گیرد و از بازار حذف شوید و یا تغییر کنید و همگام با خواسته بازار پیش بروید.

ادیب اشاره ای هم به پروانه های ساختمانی صادر شده در تهران داشت و گفت: متوسط طبقات این پروانه های ساختمانی 8 طبقه است و این پیام را دارد که ساختمان زیر 8 طبقه ساختن، صرفه اقتصادی ندارد پس عملا زمین ها و ساختمان های کلنگی که امکان ساخت این تعداد طبقات ذر آنها وجود ندارد عملا از بازار حذف خواهند شد و این املاک که تعداد قابل توجهی هم هستند قابلیت بلندمرتبه سازی ندارند و با شیوه های ساخت مرسوم اقتصادی نخواهند بود و باید راهکارهای نوینی برای ساخت اقتصادی این املاک ارائه دهید. پس اگر نمی خواهید از بازار اخراج شوید باید مهارت های نوین را بیاموزید چرا که بازار حاضر نیست دیگر برای تکنولوژی پیش موج چهارم پول پرداخت کند. همچنین در نظر بگیرید که با قیمت های انرژی که به زودی در کشور افزایش قیمت های بیشتری نیز خواهد داشت دیگر امکان سرمایش و گرمایش واحدهای 200 متری و 150 متری میسر نخواهد بود (همان واحدهایی که عموما در مناطق 1 و2 و 3 ساخته می شود) و باید طبق نیاز بازار ساخت و سازها انجام شود. همه این آمار و ارقام بیانگر این موضوع است که بخش مسکن نیاز به پوست اندازی دارد چرا که بازار قادر به خرید این ساختمان های گران نیست و سیستم بانکی هم توان پرداخت وام به این بخش را ندارد پس پیشنهاد می کنم تا روی این صندلی های برنامه «نبض مهندسی» نشسته اید که در خدمت شما هستیم اما اگر برخاستید باید تغییر کنید چون دیگر دوره رونقی مثل گذشته نخواهد بود و ما در صنعت ساختمان به شیوه سابق به پایان نزدیک ترین هستیم تا به آغاز.